است.

چنانكه مى‌بينيم، انتساب اين رساله به مير سيد على همدانى اشتباه است.

كاتب مجموعه خطى/ 4250 به نام على اصغر ابراهيم‌[1]، اين رساله را جزو رسائل على همدانى شمرده است. همين طور كاتب نسخه خطى 2108 تاشكند، ج 3، مى‌نويسد كه شخصى به نام «ابو الليث نصر بن محمد بن ابراهيم سمرقندى» فكر مى‌كند اين رساله از آثار مير سيد على همدانى است.

نويسندگان بعدى، به اين نسخ استناد كرده، رساله را از آن على همدانى پنداشته‌اند ...[2]

ج- در مقدمه محققانه ماريژان موله (به زبان فرانسه)، بر كتاب انسان كامل نسفى كه مبتنى بر تحقيق آثار عزيز است، ذكرى از اثر مذكور نيست؛ و هم محقق محترم آقاى دكتر مهدوى دامغانى در مقدمه خود بر كشف الحقايق نسفى، متعرض اين رساله نشده‌اند.

د- تاريخ ادبيات دكتر صفا در انتساب آن به «نسفى» يا «مير» ساكت است. مرحوم دكتر غنى نيز در بررسى عرفاى قرن هفتم، بيان احوال نسفى، سخنى از اين نوشته ندارد.[3]

رساله از كيست؟

چاره‌اى نمى‌ماند مگر مراجعه به ترجمه احوال و شيوه آثار عزيز و مير؛ با عنايت به اين مسأله كه بطور يقين مأخذ نگارش كاتب تبريزى و محرر خراسانى يكى نبوده، هر

[1] - اگر منظور مؤلف، نسخه كتابخانه ملك باشد كه به شماره 4250 ثبت است. در پايان مجموعه كاتب آن« ابوذر بن عبد الله سبزوارى» ذكر گرديده است.

[2] - احوال و آثار مير سيد على همدانى، دكتر محمد رياض، مركز تحقيقات فارسى ايران و پاكستان، صفحه 205.

[3] - تاريخ ادبيات دكتر صفا، ج 3، ص 1225 و ص 7- 1996.