گفت: پاداش كسى كه وضويش را براى خشيت تو كامل و تمام انجام دهد چيست؟ فرمود: او را روز قيامت برمى‌انگيزم در حالى كه ميان دو چشمش نورى است كه مى‌درخشد.

گفت: پاداش كسى كه روزه رمضان را به خاطر رضا و خشنودى تو بگيرد چيست؟ فرمود: او را در قيامت در جايگاهى قرار مى‌دهم كه در آن ترسى نيست...[1].

پس از سيزده هزار سال سنگ به ته چاه رسيد

در روايت صحيح بسيار مهمى از رسول خدا 6 روايت شده كه فرمود:

روزى امين وحى براى اداى وحى به نزد من آمد. هنوز آنچه را كه بايد بر من بخواند تمامش را نخوانده بود كه ناگهان آوازى سخت و صدايى هولناك برآمد.

وضع فرشته وحى تغيير كردم، پرسيدم: اين چه آوازى بود؟ گفت: اى محمد! خداى تعالى در دوزخ چاهى قرار داده، سنگ سياهى در آن انداختند، اكنون پس از سيزده هزار سال آن سنگ به زمين آن چاه رسيد. پرسيدم: آن چاه جايگاه چه كسانى است؟ گفت: از آن بى‌نمازان و شرابخواران‌[2]!!

پس گناهانم كجا رفت‌

در روايتى آمده: چون روز قيامت شود، عبد را به جايگاه حساب درآورند، و نامه عمل او را كه پر از گناه است به دست چپ وى دهند. عبد وقت گرفتن نامه به خاطر عادتى كه در دنيا داشته «بسم الله‌» به زبان جارى كند و با خواندن خدا

[1] - امالى صدوق: 207، المجلس السابع و الثلاثون، حديث 8؛ بحار الانوار: 13/ 327، باب 11، حديث 4.

[2] - اسرار الصلوة شيخ عبدالحسين تهرانى: 31.