خودش بود[1].

علماى اهل سنت در تفسير آيات 30 تا 33 سوره ص متمايل بهاين معنا شده‌اند كه سليمان در بازديد از اسبهاى آماده براى جنگ از نماز عصرش غافل شد و به وقت غروب آفتاب متوجه از دست رفتن نماز گشت و به اين خاطر به غم و غصه شديدى دچار آمد.

آنگاه خداوند قادر آفتاب را براى او برگرداند تا نماز عصرش را در ظرف معين وقتش بجاى آورد!

اميرالمؤمنين 7 و حضرت باقر 7 نظر كعب الاحبار و علماى اهل سنت را مردود دانسته‌اند و دامن حيات با عظمت علماى سليمان را در تمام عمر از قضا شدن يك نماز پاك مى‌دانند.

در روايات شيعه آمده است كه نماز سليمان از اول وقت به تأخير افتاد، و به اين جهت سخت ملول شد. حضرت حق آفتاب را به وقت عصر برگرداند تا آن مرد بزرگ الهى و آن پيمبر معصوم نمازش را به وقت فضيلتش ادا نمايد[2].

آرى، بر اساس معارف اسلامى- البته معارف ملكوتى و با ارزشى كه شيعه نقل كرده است- حيات انبياى حق از هر عيب و نقصى حتى قبل از مبعوث شدن مبرا بوده است و پيامبرى نبوده كه در عين آن همه زحمت و رنج روزانه، نمازى از نمازهايش قضا شده باشد.

سه توصيه حضرت حق به پيامبر اكرم 6‌

كتاب خدا كه در مدت بيست و سه سال به تدريج به پيامبر اسلام نازل شد از ابتداى نزول تا پايان نزول، همه مردم و بويژه پيامبر بزرگوار را به اجراى حسنات‌

[1] - بحارالانوار: 14/ 83.

[2] - بحارالانوار: 14/ 98- 103.