همانا خداوند به پيامبرش امر فرموده كه با مردم مدارا و سازش نمايد [آنجا كه‌] مى‌فرمايد: «عفو و بخشايش را پيشه خود ساز و به خوبى و نيكى امر كن و از جاهلان روى بگردان» (اعراف- 199) و اما روش امامش: صبر كردن بر سختى جنگ با دشمن، و سختى فقر و تنگدستى است. خداى بزرگ [در قرآن‌] مى‌فرمايد: «و صبركنندگان در سختى محاربه با دشمن و سختى فقر و تنگدستى» (بقره- 177)

حديث شصت و دوم‌

عبد الله پسر امام موسى بن جعفر 8 گفت:

از آن حضرت در باره دو فرشته‌اى كه بر انسان گمارده شده‌اند، سؤال كردم: وقتى بنده‌اى اراده مى‌كند گناهى مرتكب شود و يا كار خوبى انجام دهد، قبل از آن كه آن عمل را انجام دهد، آيا آن دو فرشته مى‌دانند؟ فرمود:

آيا بوى بد و خوب نزد تو يكسان است؟ عرض كردم: خير. فرمود: وقتى بنده‌اى قصد انجام كار خوبى را مى‌كند، نفسش با بوى خوب [از دهانش‌] بيرون مى‌آيد و فرشته‌اى كه برطرف راست انسان گمارده شده به فرشته سمت چپ مى‌گويد: دست نگه‌دار، او قصد كرده كار خوبى انجام دهد، و زمانى كه آن را انجام مى‌دهد، زبانش قلم و آب دهانش مركب فرشته مى‌شود و آن كار خير را برايش ثبت مى‌كند، و هر گاه قصد انجام كار بدى را نمايد، نفسش با بوى بد [از دهانش‌] بيرون مى‌آيد