نام کتاب : جامع عباسی - طبع قديم نویسنده : شيخ بهائى جلد : 1 صفحه : 74
زهرا 3 به جا آورد و بعد از آن صد نوبت بگويد: سبحان ربّي
العظيم و بحمده أستغفر اللَّه ربّي و أتوب إليه.
بعد از آن هفت
نوبت بگويد:
بسم اللَّه
الرّحمن الرّحيم لا حول و لا قوّة إلّا باللَّه العليّ العظيم پس دو سجده شكر به
جا آورد به طريقى كه قبل از اين مذكور شد و اين دعا را نيز بخواند: اللَّهمّ ربّ
الفجر و اللّيالي العشر وَ الشَّفْعِ وَ الْوَتْرِ وَ اللَّيْلِ إِذا يَسْرِ و ربّ كلّ
شيء و إله كلّ شيء و خالق كلّ شيء و مليك كلّ شيء صلّ على محمّد و آل محمّد و
افعل بي و بفلان و فلان يعنى نام برادران مؤمن ببرد ما أنت أهله و لا تفعل بنا ما
نحن أهله فإنّك أهل التّقوى و أهل المغفرة
. دويم از
نمازهاى سنّتى [نماز منسوب به حضرت رسالت پناه]
نمازيست كه به
حضرت رسالت پناه 6 منسوبست و آن دو ركعت است در هر ركعتى فاتحه
يك نوبت و إِنَّا أَنْزَلْناهُ پانزده نوبت بخواند و در ركوع نيز إِنَّا
أَنْزَلْناهُ پانزده نوبت بخواند و هم چنين در هر سر برداشتن از ركوع و در هر
سجود و در هر سر برداشتن از سجود
سيّم نمازى
كه به حضرت امير المؤمنين على 7 منسوبست
و آن چهار ركعت
است بدو سلام در هر ركعت فاتحه يك نوبت بخواند و قُلْ هُوَ اللَّهُ پنجاه نوبت
. چهارم نمازى
كه به حضرت فاطمه زهرا 3 منسوبست
و آن دو ركعتست
در ركعت اوّل فاتحه يك نوبت و إِنَّا أَنْزَلْناهُ صد بار و در ركعت دويم
فاتحه يك بار و قُلْ هُوَ اللَّهُ صد بار
. پنجم نمازى
كه منسوبست به جعفر طيّار رضى اللَّه عنه
و آن چهار ركعت
است بدو سلام در ركعت اوّل بعد از فاتحه إِذا زُلْزِلَتِ بخواند و در
ركعت دويم بعد از فاتحه وَ الْعادِياتِ و در ركعت سيّم بعد از فاتحه إِذا جاءَ و در ركعت
چهارم بعد از فاتحه قُلْ هُوَ اللَّهُ و قبل از هر ركوع
سبحان اللَّه و الحمد للّه و لا إله إلّا اللَّه و اللَّه أكبر پانزده نوبت بخواند
و در هر ركوع[1]
ده نوبت و در هر سر برداشتن از ركوع ده نوبت و در هر سجود ده نوبت و در هر سر
برداشتن از سجود ده نوبت پس اين تسبيح در اين نماز سيصد نوبت گفته مىشود اين نماز
را اگر هر شب گذارند ثواب عظيم دارد و اگر ميسّر نشود هر هفته يك نوبت گذارند و
الّا هر ماه يك نوبت و الّا هر سال يك نوبت و اگر شخصى نوافل يوميّه را باين طريق
گذارد ثواب هر دو را در مىيابد.
و بعضى از
مجتهدين برآنند كه نماز واجب يوميّه را نيز به اين طريق مىتوان گذارد و مصلّى
ثواب هر دو را خواهد يافت.
و جايز است كه
در ركعت اوّل اين نماز به جاى آن سه سوره سوره قُلْ هُوَ اللَّهُ بخواند و سنّت
است كه چون از اين نماز فارغ شود اين دعا بخواند:
سبحان من لبس
العزّ و الوقار سبحان من تعطّف بالمجد و تكرّم به سبحان من لا ينبغي التّسبيح إلّا
له سبحان من أحصى كلّ شيء علمه سبحان ذي المنّ و النّعم سبحان ذي القدرة و الكرم
سبحان ذي العزّة و الفضل سبحان
[1] ذكر ركوع و سجود را پيش از تسبيح بگويد على الاحوط
صدر دام ظلّه
نام کتاب : جامع عباسی - طبع قديم نویسنده : شيخ بهائى جلد : 1 صفحه : 74