responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : جامع عباسی - طبع قديم نویسنده : شيخ بهائى    جلد : 1  صفحه : 100

باشند آن چه حاكم شرع بحقّ السّعي ايشان تعيين نمايد مى‌توانند گرفت.

چهارم‌ جماعت كافر كه در جهاد مدد اهل اسلام مى‌كنند.

پنجم‌ هر بنده كه در خدمت آقاى خود مشقّت و آزار كشد پس او را از زكاة مى‌توان خريدن و آزاد كردن و هم چنين بنده كه شرط كرده باشد كه مبلغى به آقا دهد و بعد از آن آزاد باشد هر گاه عاجز باشد از تحصيل كلّ آن مبلغ يا بعض آن پس آن مبلغ را يا تتمّه آن را از زكاة به آقاى او مى‌توان داد تا آزاد شود.

ششم‌ جماعتى كه قرض بسيار برآورده باشند و از دادن آن عاجز باشند بشرط آن كه آن قرض را در معصيت صرف نكرده باشند.

هفتم‌ سبيل اللَّه مثل پل ساختن و مسجد عمارت كردن و مدرسه جهت طالبان علم ساختن كه به علمى مشغول باشند كه در آخرت نفعى از آن به ايشان رسد.

هشتم‌ ابن سبيل يعنى شخصى را كه در شهر خود مالدار و غنى باشد امّا به غربت افتاده و پريشان شده باشد به او زكاة مى‌توان داد بشرط آن كه سفر او سفر معصيت نباشد و شخصى نيابد كه از او قرض بگيرد يا چيزى از اموال كه در شهر خود دارد بفروشد.

فصل ششم در بيان زكاة فطره‌

بدان كه هر شخصى كه عاقل و بالغ باشد و قادر بر قوت يك ساله خود و عيال خود باشد خواه خود و عيالان او روزه ماه رمضان گرفته باشند و خواه نگرفته باشند بر او واجب است كه از خود و از هر يك از عيالان مقدار يك صاع يعنى يكمن و يك چهار يك بوزن تبريز تخمينا از گندم يا جو يا خرما يا مويز يا برنج يا كشك يا شير يا آن چه در اغلب اوقات قوت اهل آن ملك باشد به مستحقّ رساند و مقدار صاع قبل از اين نيز مذكور شد و وقت دادن به مستحقّ نيّت چنين كند كه اين جنس را به مستحقّ مى‌دهم بجهت زكاة فطره واجب تقرّب به خدا.

و كسى كه فقير بود وى را سنّت است كه زكاة فطره را اخراج نمايد و كيفيّت آن چنانست كه يك صاع را نيّت كند و بدست عيال بدهد تا يك يك بدست گيرند آن‌گاه از ايشان بستاند و به مستحقّ برساند و مصرف زكاة فطره مصرف زكاة مال است.

و جايز است دادن قيمت آن جنس به مستحقّ.

و اگر در شب عيد رمضان مهمانى قبل از شام برسد فطره او بر اين كس واجبست خواه طعام اين كس را خورد و خواه نخورد و هم چنين هر غلام و كنيز كه گريخته يا غايب باشند فطره ايشان نيز بر اين كس واجب است ما دام كه مردن ايشان معلوم نباشد.

و وقت دادن زكاة فطره از اوّل شب عيد است تا وقت ظهر روز عيد و حرام است تأخير آن بعد از آن پس اگر تأخير كند به نيّت قضا بايد داد.

و بعضى از مجتهدين برآنند كه تا آخر روز عيد

نام کتاب : جامع عباسی - طبع قديم نویسنده : شيخ بهائى    جلد : 1  صفحه : 100
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست