مى‌شود.

3- مساحت مثلّث حادّ الزّوايا: براى تحصيل مساحت اين مثلّث بايد خطّيكه از هركدام از زوايا بر وتر مقابلش عمود شده است در نصف آن ضرب كنيم.

پس اگر وتر چهار و عمود دو ذراع باشد مساحتش چهار ذراع مى‌گردد.

قوله: فقائم الزّاويه منه: ضمير در «منه» به مثلّث راجع است.

قوله: احد المحيطين بها: ضمير در «بها» به زاويه راجع است.

قوله: و منفرجها: ضمير مؤنّث به زاويه عود مى‌كند.

قوله: المخرج منها: ضمير در «منها» به زاويه راجع است.

قوله: على وترها: يعنى وتر زاويه.

قوله: تضرب به: ضمير در «به» به عمود برمى‌گردد.

قوله: من ايّها: ضمير مؤنّث به زاويه برمى‌گردد.

قوله: على وترها: ضمير مؤنّث به زاويه عود مى‌كند.

قوله: كذلك: يعنى همچون مثلّث منفرج الزّاويه كه يا نصف عمود را در وتر ضرب بايد نمود و يا بالعكس يعنى نصف وتر را در عمود لازم است ضرب كنيم.

متن: و تعرف أنّه اىّ الثّلاثة بتربيع اطول أضلاعه فان ساوا الحاصل مربّعى الباقين فهو قائم الزّاوية او زاد فمنفرجها او نقص فالحادّ.

ترجمه:

طرز تشخيص اقسام مثلّث‌ها

و دانسته مى‌شود كه كداميك از اقسام مثلّث است باينكه اطول اضلاعش مربّع مى‌كنيم پس اگر حاصل با مجموع مربّعهاى دو ضلع باقى مساوى بود پس شكل مثلّث قائم الزّاويه بوده و اگر زائد بر آنها بود منفرجه و در صورتيكه كمتر باشد حادّ الزّاويه مى‌باشد.

شرح‌ براى اينكه بدانيم مثلّث رسم شده آيا قائمه است و يا منفرجه و يا حادّه قاعده اينست: