فصل چهارم (در لباس خز و حله و غير آن)

در لباس خز

از عبد اللَّه بن سليمان: از حضرت صادق 7 شنيدم كه: حضرت زين العابدين 7 مردى صرد[1] (سرماخور) بود و جامه خز به هزار يا پانصد درهم مى‌خريد، و چون زمستان سپرى مى‌شد آن را مى‌فروخت و بهايش را صدقه مى‌داد و اين كار را جز با لباس خز نمى‌كرد.

از قتيبه: به حضرت صادق 7 گفتم: ما لباس خز مى‌پوشيم كه ريشه‌هايش از ابريشم باشد، حضرت فرمود: ابريشم مانعى ندارد اگر مخلوط باشد، حسين 7 وقت شهادت جبه خز با تار و پودهاى ابريشم بتن داشت، گفتم ما لباس و روپوش‌هاى بربرى مى‌پوشيم كه پشم آن از مردار است (يعنى گوسفند را بربرها ذبح مى‌كنند كه مسلمان نيستند)، حضرت فرمود: در پشم كه روح و حيات وجود ندارد (تا ميت داشته‌

[1] - صرد: آدم سرماخور، توانا بر سرما( اضداد).