وهم‌چنين در[1] حديث نبوى 6 وارد است كه: هركه بداند و عمل كند به آنچه دانسته عطا مى‌كند خداى تعالى‌ به او به وساطت آن علم و عملْ علم چيزى را كه نمى‌دانست‌[2].

فصل [در مذمّت صاحبان بدعت و رأى‌]

بدان كه در مذمّت صاحبان بدعت و رأى و جاهلانى كه به علما مى‌مانند و از ايشان نيستند اخبار بسيار از ائمّه اطهار سلام اللَّه عليهم وارد شده و پاره‌اى از آنها را ايراد مى‌كنيم تا نمونه باشد از آنچه واگذاشته‌ايم.

حضرت امام جعفر صادق 7 فرمودند كه: حضرت پيغمبر 6 فرموده‌اند: هرگاه صاحبان بدعت و شكّ را بعد[3] از من ببينيد اظهار بيزارى از ايشان بكنيد و بسيار دشنام به ايشان بدهيد و سخنهاى بد در حقّ آنها]m .b 61[ بگوييد و غيبتشان بكنيد و نسبت بدهيد به ايشان كارى را كه نكرده‌اند تا طمع نكنند در فساد كردن در اسلام و مردم از ايشان بپرهيزند و از بدعتهاى آنها چيزى فرا نگيرند. و آنچه گفتيم بجاى بياوريد تا آنكه خداى عزّ وجلّ بنويسد از براى شما به سبب آنها طاعتهاى پسنديده و بلند گرداند به آن مرتبه‌هاى شما را در بهشت‌[4].

و نيز حضرت پيغمبر 6 فرمودند: هرگاه ظاهر شود بدعتها در امّتِ من بايد كه عالم علم‌[5] خود را ظاهر سازد و در ابطال آنها سعى نمايد. و هر عالمى كه اين كار نكند بر آن باد لعنت خداى عزّ وجل‌[6]. يعنى از درگاه الهى رانده و از رحمت ايزدى دور باد.

و نيز آن حضرت فرمودند: به تحقيق هر بدعتى كه بعد از من يافت شود كه به سبب آن از راه‌هاى پنهان خللى در ايمان پيدا شود در نزد آن بدعت وليّى از خانواده‌

[1] - در/s از.

[2] - الفصول المختارة: 107. الخرائج 3: 1058.

[3] -s a - بعد.

[4] - الكافي 2: 375 ح 4.

[5] -a - علم.

[6] - الكافي 1: 54 ح 2. منية المريد: 187.