و بعد از آن در بيان فايده اين صفتها فرموده: «أُولئِكَ هُمُ الْوارِثُونَ* الَّذِينَ يَرِثُونَ الْفِرْدَوْسَ هُمْ فِيها خالِدُونَ»[1] يعنى مؤمنان ميراث برندگانند و فردوس را ميراث مى‌برند و در آن هميشه خواهند بود. پس در اوّل امر وصف كرد ايشان را به رستگارى و در آخرت‌[2] به ميراث بردن فردوس.

وحضرت پيغمبر 6 فرمودند: هرگاه‌[3] بنده مؤمن در نماز بايستد خداى عزّ وجلّ نظر به وى مى‌كند- يا آنكه فرمودند: اقبال بر وى مى‌كند[4]- تا از نماز فارغ شود. و سايه مى‌افكند رحمت خدا[5] از بالاى سر وى تا كنار آسمان و ملائكه احاطه به آن مى‌نمايند تا كنار آسمان. و خداى عزّ وجلّ موكّل مى‌سازد بر وى فرشته‌اى كه بر بالاى سر او ايستاده باشد و گويد: اى نمازگزارنده! اگر مى‌دانستى كه چون كسى نظر به تو مى‌كند و با چه كسى مناجات مى‌كنى هرگز التفات به چيزى نمى‌نمودى و از جاى خود حركت نمى‌كردى‌[6]!

فصل [نماز جمعه‌]

و[7] در خصوص نماز جمعه در خاطر بگذراند كه آن روزْ روز[8] عظيمى و عيد شريفى است و تخصيص داده است خداى عزّ وجلّ اين امّت را به اين روز. و[9] وقت شريفى از براى بندگان خود گردانيده تا آنكه نزديك سازد او را به جوار خود و دور گرداند ايشان را از منع و عذاب خود. و ترغيب نموده ايشان را در آن روز بر اقبال نمودن به عملهاى صالح و تلافىِ تقصيرى كه در بقيّه هفته كرده. و گردانيده است نماز جمعه را مهم‌ترين طاعتى در آن روز وازجمله چيزهايى‌كه موجب تقرّب به‌[10] اوست.

[1] - مؤمنون: 10 و 11.

[2] - آخرت/a s آخر.

[3] -a - هرگاه.

[4] -s - يا آنكه ... مى‌كند.

[5] -a + را!

[6] - الكافي 3: 265 ح 5.

[7] -s - و.

[8] -a - روز.

[9] -s - و.

[10] -a - به.