و حضرت پيغمبر 6 كه ما را امر به مسواك كردند به اين معنا كه گفتيم اراده مثل را نموده بودند. و هركه‌[1] فكر خود را بخواباند بر باب عبرت گرفتن و در اصل و فرع استخراج مانند اين مثلها بنمايد[2] خداى عزّ وجلّ چشمه‌هاى حكمت و زيادتى فضل خود را از براى او مى‌گشايد و اجر نيكوكاران را ضايع نمى‌كند[3].

فصل [در وضوء براى طهارت‌]

حضرت پيغمبر 6 فرمودند: هركه وضو بسازد و ياد نام خداى عزّ وجلّ بكند تمامى جسد او پاك مى‌شود و از وضو تا وضوى ديگر كفّاره ميان آن از گناهان مى‌شود. و[4] هركه نام خدا را نبرد پاك نمى‌شود از جسد او مگر آنچه آب به آن‌[5] رسيده‌[6].

و حضرت امام جعفر صادق 7 فرمودند[7]: هركه در اوّل وضو «بِسْمِ اللَّهِ»* بگويد همان است كه غسل كرده‌[8].

و در مصباح الشَّريعة از آن حضرت روايت شده كه: هرگاه خواهى طهارت و وضو نمايى به جانب آب برو چنانچه به سوى رحمت خدا روى؛ زيرا كه خداى عزّ وجلّ آب را كليد نزديكى و مناجات خود و راهنمايى به بساط خدمت خود گردانيده.

و[9] چنانچه رحمت خدا گناهان بندگان را پاك مى‌گرداند[10] هم‌چنين آب نجاستهاى‌

[1] - هركه/a هر چه.

[2] - بنمايد/a نمايد.

[3] - مصباح الشريعة: 123 باب 58.

[4] -m - و.

[5] - آن/a او.

[6] - ثواب الأعمال: 15. علل الشرائع 1: 289 هر دو از امام صادق 7.

[7] -a + كه.

[8] - كتاب من لا يحضره الفقيه 1: 49 ح 101. ثواب الأعمال: 15- 16.

[9] -s a - و.

[10] -s a + و.