و حضرت امام موسى كاظم 7 فرمودند كه: ابوذر فرمودند: دور گردانَد خداى عزّ وجلّ دنيا را از من از راه بدى كه دارد. و چيزى كه از آن نفع مى‌رساند دو گرده نان جو است كه يكى را در صباح و ديگرى را در شام بخورم و دو جامه پشم است كه يكى را بر كمر بندم و ديگرى را بر دوش افكنم‌[1].

و حضرت امام رضا 7 فرمودند كه: حضرت عيسى بن مريم به حواريّين گفتند:

اى بنى اسرائيل! تأسّف مخوريد بر آنچه از دنيا شما را فوت شده چنانچه اهل دنيا هرگاه از دنيا نصيبى داشته باشند تأسّف نمى‌خورند بر آنچه از دين ايشان فوت شده‌[2].

فصل [در ذم دنيا و ضرر تعلق به آن‌]

و از حضرت پيغمبر 6 مروى است كه: اگر دنيا در نزد خدا برابرى با پر پشه‌اى مى‌كرد شربت آبى از آن به كافر نمى‌خورانيد[3]!

و نيز فرمودند: دنيا زندان مؤمن و بهشت كافر است‌[4].

و نيز فرمودند: دنيا ملعون است و آنچه در دنياست ملعون است مگر آنچه از آن‌[5] از براى خدا باشد[6].

و نيز فرمودند: عَجب و تمامى عَجب از براى كسى كه تصديق به دار آخرت كه دايمى است نموده باشد و مَع هذا از براى دار فريب كه دنياست سعى نمايد[7]!

[1] - الكافي 2: 134 ح 17. أمالي الطوسي: 702 ح 5. روضة الواعظين: 285.

[2] - الكافي 2: 137 ح 25.

[3] - أمالي الصدوق: 305 ضمن ح 7. كتاب من لا يحضره الفقيه 4: 363 ضمن سفارش پيامبر 6 به امام على 7. تحف العقول: 400 و در آن« كافر و منافق» بيامده است. عوالي اللئالي 4: 81 ح 85.

[4] - معاني الأخبار: 289 ضمن ح 3. كتاب من لا يحضره الفقيه 4: 363. أمالي الطوسي: 346 ضمن ح 55.

[5] -a s - از آن.

[6] - با اندكى اختلاف ضمن سفارشهاى آن حضرت به ابوذر، درأمالي الطوسي: 531. مكارم الأخلاق: 462.

[7] - مانند آن در المحاسن 1: 242 ح 230.