از طاعتْ سبك است پس من بدتر از آنم كه گفتى. و اگر ميزان عمل من‌[1] گران است آنچه تو گفتى ضررى به من نمى‌رساند. پس چون كه همّت سلمان مصروف آخرت بود دل او به دشنام متأثّر نشد.

و ظاهر شد كه به سبب مشغولى قلب به امر مهمّ يا به غلبه ملاحظه توحيد تصوّر فقدان خشم و غضب مى‌توان نمود. و به سببى ديگر غير از اين دو سبب تصوّر آن‌[2] [مى‌توان‌] مى‌نمود به اينكه بنده بداند كه خداى عزّ وجلّ محبّت دارد به اينكه‌[3] او به غضب درنيايد و شدّت محبّت آن بنده به خداى عزّ وجلّ موجب فقدان آن‌[4] مى‌شود.

و اين نيز در بعضى احوال محال نيست.

فصل [در علاج غضب‌]

به تحقيق ثابت شده‌[5] كه علاج هر مرضى به قطع و قلع مادّه آن و ازاله اسباب آن است. و سببهايى كه باعث بر انگيختن غضب مى‌شود تكبّر است و به خود باليدن و[6] فخر به حسب و نسب نمودن و سستى‌[7] نمودن در تحصيل كمال و استهزا به مردم‌[8] كردن و سرزنش نمودن‌[9] و جدل كردن و مخالفت نمودن و فريب دادن و نهايت حرص بر[10] زيادتى مال و جاه داشتن. و تمامى اينها[11] خُلقهاى زبون‌[12] و[13] به حسب شرع مذمومند و با وجود اين سببها از غضب خلاصى نمى‌توان يافت‌[14]. پس لابد[15]

[1] -m - من.

[2] - تصوّر آن/a s نيز تصوّر.

[3] - اينكه/a s آنكه.

[4] -m - آن.

[5] - شده/s a شد.

[6] -s - و.

[7] - سستى/s a ستيزه.

[8] - مردم/s a مردمان.

[9] - نمودن/a s كردن.

[10] - بر/a به.

[11] - اينها/a اين.

[12] - زبون/a s زبانى.

[13] -a - و.

[14] - يافت/s a داد.

[15] - لابد/a بايد.