مقدمه‌

اين‌گونه مرسوم است كه مورخان تاريخ فلسفه، آغاز فلسفه را مربوط به طالس مى‌دانند و از متفكران قبل از وى چشم‌پوشى مى‌كنند:

مورخان فلسفه را عادت بر آن است كه تاريخ اين علم را از يونان آغاز كنند. اين مايه ريشخند هنديان و چينيان است كه دسته اول خود را مخترع فلسفه و دسته وم [چينيان‌] خود را كامل‌كننده آن مى‌دانند.[1]

شايد نقطه آغاز چنين اغماضى، از طرف ارسطو باشد: «طالس كه بنيان‌گذار اين‌گونه فلسفه است مى‌گويد آب اصل است.»[2]

اما به‌نظر كاپلستون، آن‌چه را به‌عنوان طلايه‌دار فلسفه مى‌شناساند، اين است كه وى در پى اصل اول است:

ليكن وى مقام خود را به عنوان نخستين فيلسوف يونانى از اين امر به‌دست‌مى‌آورد. نخستين كسى است كه مفهوم «وحدت‌

[1] - تاريخ تمدن، ج 1، ص 231.

[2] - مابعدالطبيعه،b 389 ، 30.