الكتريكى به ترتيب 1- و 0 و 1+ و 2+ دارند. اين ذرات، كوتاه‌ترين عمر (حدود 24- 10 ثانيه) را دارند[1] و اسپين‌شان 2/ 3 است.[2]

عبدالسلام، دانشمند لاهورى، در خطابه دريافت جايزه نوبل سال 1979، كشف ذرات تشديدى را راهنماى اين مسئله دانست كه پيون‌ها، ذرات فاقد ساختار نبوده بلكه داراى ساختار پيچيده‌اى هستند و لذا نبايد عامل واسطه نيروى هسته قوى باشند.[3] (برخلاف پيشگويى يوكاوا)

تاؤ

در سال 1975، اين ذره كشف شده تاؤ جرمى در حدودMev 0081 دارد؛ يعنى به سنگينى دو پروتون است. اين ذره، بارالكتريكى 1- و اسپين دارد ..[4]

ضد ذره (پاد ذره)

بنابر نظريه ديراك‌[5] هر ذره اتمى در دو تراز انرژى، ظاهر شود كه از نظر كميت يكسان و از نظر علامت مخالف هم هستند، انرژى ذرات در حالت معمولى مثبت و مساوى است. اين گونه ذرات‌

[1] - اين جهان سرشار شگفتى‌ها، ص 47.

[2] - سيرى در جهان ذرات اتمى، ص 53.

[3] - مجله فيزيك شماره 3 و 4، ص 82.

[4] - نظريه عجيب نور وماده، ص 152.

[5] -Paul Adrien Maurice Dirac .