دين و دنيايت را به خدا مى‌سپارم‌

فرزندم، بدان!

1 دو جور رزق و روزى داريم؛ يكى آن كه تو دنبالش مى‌روى و يكى آن كه مى‌آيد دنبالت؛ مى‌آيد سراغت؛ حتى اگر پى‌اش نباشى.

2 چه زشت است روز نيازمندى، خود را كوچك و پست كردن و روز بى‌نيازى، ظلم و ستم كردن!

3 آن چيزى از دنيا واقعا مال توست كه با آن، جايگاه ابدى‌ات را آباد كرده باشى.

4 اگر براى آن چه از دستت رفته، ناله مى‌كنى،

5 پس براى هر چه به دستت نرسيده هم ناله بزن.

6 بگذار وقايع گذشته، دليل و راهنماى تو در وقايع آينده و نيامده باشد كه امور، هميشه به هم شبيه‌اند.