26 با تو تندى كرد، نرم باش.

27 بدى كرد، عذرش را بپذير.

28 انگار بنده اويى و دوست، ولى‌نعمت توست.

29 نكند اين نرمى و وصل را در حق آن كه شايسته نيست، يا جايى غير جاى خودش، انجام دهى.

30 با دشمن دوستت، دوست نشو كه اين، دشمنى در حق دوست است.

31 دوست در هر موردى كه با تو مشورت مى‌كند، خوب يا بد، صادقانه خير او را بخواه.

32 جرعه جرعه، خشم خود را فرو ده. من شربتى با پايانى اين همه شيرين و ته مزه‌اى اين همه گوارا، نديده‌ام.

33 با آن كس كه با تو تندى مى‌كند، نرمى كن كه خيلى زود، با تو نرم خواهد شد.

34 نسبت به دشمن، با گذشت و فضيلت رفتار كن‌

كه اين، از هر دو نوع پيروزى، شيرين‌تر است.

35 اگر از دوستت جدا مى‌شوى، رشته‌اى از دوستى را بگذار بماند؛ تا اگر روزى خواست، با همان رشته، به دوستى برگردد.

36 اگر كسى به تو خوش‌بين است، تو كارى كن تا واقعاً خيالش درست از كار درآيد.

37 حق دوستت را روى حساب رفاقتى كه بينتان است، ضايع نكن.