نشين ربذه‌اى، سياه چهره حبشى، در خط اين تجارت تبديل به سلمان و ابوذر و بلال شدند.

اين بينايان راه، آشنايان اللَّه و رهروان آگاه، در همين دنيا به كسب رحمت حق موفق شده و در همين جا براى خويش در بهشت، جاى ابدى به دست آوردند.

بدون شك با اين نوع شناخت به دنيا، نقطه مبارزه با رذايل و كسب حسنات و فضايل شروع شده و انسان به قول على 7 همانند يك تاجر سعى خواهد كرد، هر چه بتواند از دنيا براى زياد كردن شخصيت الهى و آباد كردن خانه فردايش بهره بگيرد.

معرّفى نمونه‌

«آسيه» همسر فرعون كه در شب‌هاى قدر ميليون‌ها نفر، در دعاى به سر گرفتن قرآن، خدا را به شخصيت او قسم مى‌دهند، با چنين ديدى نسبت به دنيا، به آن همه مقام رسيد.

«حبيب نجار» كه در سوره «يس» از او به عنوان يكى از مبلغين فرهنگ حق ياد شده است، با اين گونه نظر نسبت به دنيا، به آن همه واقعيت دست يافت.

هرگاه نسبت به زندگى مردان و زنانى كه در قرآن مجيد به عنوان يك شخصيت ارزنده الهى ياد شده مى‌نگريم مى‌بينيم در سايه چنين شناختى از دنيا به آن مقامات ارزنده رسيدند.

توجه كنيد

از مقدمات گذشته روشن شد كه انسان نبايد خرج دنيا شود؛ زيرا در اين معامله، خسارت و ضرر متوجه انسان است و گاهى پس از بيدار شدن پشيمانى سود ندارد؛ بلكه بايد دنيا را خرج خويش كرد و از دنيا به نفع والايى خود بهره‌