عربستان‌

كشور عربستان شبه جزيره بزرگى است كه قسمتى از آن ريگستان و سه طرف ديگرش درياست، از طرف مغرب به درياى احمر و از مشرق به درياى عمان و خليج فارس و از سمت جنوب به درياى هند منتهى مى‌شود.

گذشتگان، عربستان را به سه ناحيه تقسيم كرده‌اند: قسمت شمالى را «حجاز»، جنوبى را «يمن» و بخش مركزى را «صحراى عربستان» مى‌نامند.

حجاز سرزمينى است مشتمل بر ريگستان و اراضى كوهستانى كه «مكه» و «مدينه طيبه» جزو آن مى‌باشد كه قبل از طلوع خورشيد اسلام فاقد هرگونه تمدن و اخلاق بود.

«يمن» كه در جنوب حجاز واقع است از حاصل‌خيزترين نقاط آن سرزمين محسوب مى‌گردد. قسمت مركزى كه داراى صحراهاى بزرگ و شن‌زارهاى گرم است، تقريباً غير قابل سكونت مى‌باشد. مردمان شمال و جنوب، به خاطر حاصل‌خيزى سرزمينشان، از خود تمدنى داشته‌اند و از ساير نواحى عربستان ممتاز بودند. سد «مآرب» كه هنوز نام آن بر سر زبان‌هاست، از آثار تمدن آن قوم است كه آن را در قرن دوم پيش از ميلاد ساخته‌اند، و مسلم است كه سازندگان آن سد بزرگ از علم هندسه اطلاع داشته‌اند و داراى همتى ممتاز بوده‌اند كه توانستند اثر بزرگى چون آن سد را به وجود بياورند.

قرآن مجيد در سوره «سبأ» درباره اين سد مى‌گويد:

«مردم سبا در اثر نعمت زياد و آسايش، به زندگى تجملى و عياشى و شهوت‌رانى روى آورده بودند، آنگاه به علت كبر و غرور و ناسپاسى و طغيان، مستوجب عذاب الهى شدند. خداى مقتدر سيل «عرم» را بر «سد» ايشان مسلط كرد تا آن را ويران ساخت و مزارع و بوستان‌هاى خرم‌