تصريح كرده و او را از اين نظر مشار ببنان قرار داده و از جنبه فضل و بزرگوارى در ميان افراد نظيرى نداشته حضرت جواد در ماه رمضان سال صد و نود و پنج در مدينه متولد شده و در ماه ذى قعده سال دويست و بيست در سن بيست و پنجسالگى در بغداد وفات يافت و هفده سال پس از رحلت پدر بزرگوارش امامت كرد و مادر او ام ولدى بود بنام سبيكه از مردم نوبه افريقا.

باب بيست و چهارم بخشى از اخبارى كه دليل بر امامت اوست مخصوصا آنها كه مشتمل بر تصريح و اشاره پدر بزرگوارش بوده.

از كسانى كه تصريح به امامت آن حضرت را از پدر بزرگوارش روايت كرده‌اند على بن جعفر، صفوان بن يحيى، معمر بن خلاد، حسين بن بشار، ابن ابى نصر بزنطى، ابن قياما واسطى، حسن بن جهم ابو يحيى صنعانى، خيرانى، يحيى بن حبيب زيات و عده بسيارى ديگر كه نامشان بطول مى‌انجامد.

يحيى بن نعمان بصرى گفته على بن جعفر براى حسن بن حسين صحبت مى‌كرد و در ضمن سخنانش اظهار داشت هنگامى كه برادران و عموها عليه حضرت ابو الحسن قيام كردند خداى متعال آن حضرت را يارى‌