شود، شرق و غرب عالم را پر از عدل خواهد كرد.

از اين سروده استفاده مى‌شود سيد، از مرام كيسانى دست برداشته و قائل به امامت حضرت صادق ع شده و ثابت كرده كه دعوت به امامت در روزگار آن حضرت از طرف شيعه علنى بوده و او قائل به غيبت امام زمان ع و غيبت هم يكى از نشانهاى اوست كه اماميه بدان معترف‌اند.

باب چهاردهم در بيان فرزندان حضرت صادق ع و عدد آنها و اسامى و بخشى از اخبارشان‌

آن حضرت ده فرزند داشته 1- اسماعيل 2- عبد اللَّه 3- ام فروه كه مادرشان فاطمه بنت الحسين بن على السجاد بوده 4- موسى 5- اسحاق 6- محمد كه مادرشان ام ولد بوده 7- عباس 8- على 9- اسماء 10- فاطمه مادرانشان متفرق بوده‌اند اسماعيل در ميان تمام برادران از همه بزرگتر بود و حضرت صادق ع او را از ساير فرزندان دوستر ميداشت و بهتر از همه باو مهربانى ميكرد و عده از شيعه خيال ميكردند او پس از پدرش بجاى او مى‌نشيند و بمنصب خلافت نائل ميگردد زيرا از همه برادران بزرگتر و پدرش هم او را بسيار دوست ميدارد و احترام ميكند اسماعيل در روزگار پدر بزرگوارش در عريض وفات يافت ارادتمندان حضرت صادق ع جنازه او را بدوش گذارده در مدينه حضور پدر والاگهرش آورده و در بقيع مدفون ساختند.

گويند حضرت صادق ع در وفات او سخت متأثر بود و بى‌تابى بسيارى ميكرد و بدون كفش و