مذهب شيعه كه هسته مركزى آن در زمان خود رسول خدا 6 بوجود آمد شالوده آن طبق تعاليم عاليه پيامبر گرامى اسلام بدست تواناى امير المؤمنين 7 ريخته شد و پس از آن بوسيله فرزندان معصومش نشو و نما كرد، از روز رحلت رسول خدا تا حدود قرن سوم هجرى گرفتار تقيه بود و شيعيان نمى‌توانستند آشكارا عقايد خود را اظهار نموده و شاگردان مكتب على 7 غالبا در تبعيد و يا زندان بسر برده‌اند، و گاهى نيز بدست دژخيمان بنى اميه و خونخواران جنايتكار تاريخ بقتل رسيده‌اند.

از كسانى كه همان ابتداى كار گرفتار تبعيد و آزار و شكنجه دستگاه جبارانه خلفاء شد، ابو ذر غفارى بود، او كه از طرفداران امير المؤمنين 7 و شيعيان آن حضرت بود با شهامتى فوق العاده و ايمانى كامل بترويج هدف مقدس على 7 و شيعيان او پرداخت، و در اين راه دچار شكنجه‌ها و آوارگيهاى زيادى شد، و آخر الامر نيز در حال تبعيد با وضع رقت بارى در ربذه جان سپرد.

ولى همان تبليغات مؤثر و استقامت او و ياران و همدستانش چون سلمان و مقداد و عمار و ديگران در برابر دستگاه جبار خلفا كار خود را كرد، و اساس تبليغات دامنه‌دار و وسيع زير پرده بعدى شد و در طول تاريخ اسلام و شيعه اثر خود را بخشيد، تنها يك سفر ابو ذر بشام باعث ايجاد يك مكتب ريشه‌دار و عميقى از شيعه در حلب، و جبل عامل و صور گرديد كه بعدها همان سرزمين ستارگانى درخشان و دانشمندانى بزرگوار مانند ابو الصلاح حلبى و شهيدين و شيخ بهائى و ديگران بعالم شيعه تحويل داد.

شاگردان ديگرى نيز كه در مكتب مقدس على 7 تربيت يافته بودند در نواحى ديگر دست بتبليغات وسيعى زده و اساس مكتب شيعه را پايه‌گذارى كردند، عمار بن ياسر و عبد اللَّه بن مسعود كه براى سركشى و اصلاح امور مسلمانان در زمان عمر بكوفه و عراق آمدند بهمكارى حذيفة و ديگران زبان بفضائل على 7 گشودند، و كم و بيش در لفافه حقائق را گوشزد ميكردند و همان تبليغات شالوده مذهب شيعه را ريخت و در طول تاريخ شيعه كوفه را بصورت يك سنگر محكم و مركز نشو و نماى شيعه و آن همه قيامهاى مسلحانه ضد بنى اميه در آورد.

در ايران نيز در حدود سال 80 هجرى بهمت اشعريين در شهر قم مكتب شيعه پايه‌گذارى‌