بدون ترديد آشنايى با معارف دين اسلام يكى از ضرورتهاى گريزناپذير
براى جامعه اسلامى به شمار مىرود؛ زيرا همانگونه كه امام على 7 فرمودهاند:
«الدين تعصم»؛[1] دين براى
فرد و جامعه ايجاد مصونيت مىكند و آنان را از خطرات و آسيبها حفظ مىكند.
در سخنى ديگر ميزان مصونيت فرد و جامعه را به ميزان ديندارى آنان
دانستهاند: «صيانهالمرء على قدر ديانته».[2]
روشن است كه منظور از «ديندارى»، عمل كردن به آموزههاى دين و حاكميت آن در تمام
شئون زندگانى بشر و لازمه عمل به اين آموزهها، شناخت و آشنايى با آن است. معرفت
دينى گاه از راه بررسى و پژوهش اجتهادى به دست مىآيد؛ يعنى شخص سالها بايد مبادى
و مبانى معرفتى آن را تحصيل كند و توان و قدرت اجتهاد را در خود پديد آورد تا
بتواند