كار زشت چشم پوشى كرده است، با اينكه مدعى بود كه به امر به معروف و نهى از منكر اهتمام خاصى دارد. اين بود كه بر خود لازم ديدم كه اين شبهه را از ياران دفع كنم و به همين جهت به گردآورى اين كتاب مبادرت نمودم و در آن همه آياتى را كه گفته شده در حق اهل بيت نازل گشته و يا درباره آنان تفسير گرديده و يا بر آنان حمل شده است، آوردم و از نقد اسانيد روايات اعراض كردم و اين به جهت انبوهى و فراوانى آن بود و از باب تهوّر نبود و آن را «شواهد التنزيل لقواعد التفضيل» ناميدم و خدا ما را بس است و او توفيق دهنده و نگهبان خوبى است.

پيش از آوردن آياتى كه درباره اين خاندان نازل شده است، چند فصل را كه ارتباط تنگاتنگى با مطالب كتاب دارد ذكر مى‌كنيم:

فصل اول: در كثرت خصايص امير المؤمنين‌

به نقل از سخن پيشينيان از جمله عبد اللّه بن عباس دانشمند امت رضى اللّه عنه كه ابو الطفيل ما را از آن خبر داده است:

1- عن ابن عباس قال: لقد كانت لعلىّ بن ابى طالب 7 ثمانية عشر منقبه لو لم يكن له إلّا واحدة منهنّ لنجا بها. و قال جدّي- رحمه اللّه- لقد كان عليّ بن ابى طالب ثمانية عشر منقبة لو لم يكن إلّا واحدة لنجا بها، و لقد كانت له ثلاثة عشر منقبة لم تكن لأحد من هذه الأمة.

ابن عباس گفت: براى علىّ بن ابى طالب 7 هيجده منقبت وجود دارد كه اگر فقط يكى از آنها بود به وسيله آن نجات پيدا مى‌كرد. و جدّ من رحمه اللّه گفت: براى علىّ بن ابى طالب 7 هيجده منقبت وجود دارد كه اگر فقط يكى از آنها بود به وسيله آن نجات پيدا مى‌كرد و براى او سيزده منقبت است كه هيچ يك از اين امت آنها را