خداوند از هر لرزه‌يى صد هزار فرشته مى‌آفريند و فرشتگان به صورت صفهايى در پيشگاه خداوند و همه سر بزير افكنده‌اند و هر گاه خداوند متعال به آنان اجازه سخن گفتن مى‌فرمايد، عرضه مى‌دارند: لا اله الا انت (خدايى جز تو وجود ندارد.) و اين همان گفتار الهى است كه مى‌فرمايد.

«روزى كه روح و فرشتگان صف زده بايستند، سخن نگويند مگر آنكه خداوند او را اجازه فرمايد و بگويد سخن صوابى.»[1] ابن عباس گفته است: از جمله چيزها كه خداوند آفريده است لوح محفوظ است كه از مرواريد سپيد و حاشيه آن از ياقوت سرخ است. كتابت آن و قلمش از نور و پهنه آن به اندازه ميان آسمان و زمين است و خداوند در هر روز سيصد و شصت بار به آن نظر مى‌افكند و در هر نظرى كه مى‌افكند گروهى را مى‌آفريند و روزى مى‌دهد و گروهى را زنده مى‌فرمايد و گروهى را مى‌ميراند و آنچه مى‌خواهد انجام مى‌پذيرد و اين همان گفتار خداوند است كه مى‌فرمايد: «هر روز او در كارى است.»[2] و گفته شده است از جمله كارهاى خداوند متعال اين است كه در هر شبانروز سه لشكر بيرون مى‌آورد. لشكرى از پشتها به رحمها و لشكرى از رحمها به دنيا و لشكرى از دنيا به سوى گورها و سپس همگان به سوى خداوند كوچ مى‌كنند.

مجلس چهارم در نبوت (پيامبرى)

نبى در عرف و اصطلاح كسى است كه بدون آنكه بشرى واسطه باشد، از سوى خداوند متعال احكام را ابلاغ كند. رسول در اصل لغت دلالت بر اين دارد كه فرستنده‌يى او را فرستاده است به شرط آنكه شايستگى عهده‌دار بودن رسالتى را كه دليل بر حسن بعثت پيامبران و فرستادگان الهى است دارا باشد و پيامبران آنچه را كه در تكليف عقلى به صلاح ماست به ما ابلاغ مى‌كنند، و هر چند خداوند عالم‌

[1]. آيه 39 از سوره هفتاد و هشتم. اين روايت با اندكى تغيير كه از هر لرزه يك فرشته آفريده مى‌شود، در صفحه 378 جلد 11 تفسير ابو الفتوح رازى چاپ مرحوم آقاى شعرانى و در تفسير مجمع البيان شيخ طبرسى، صفحه 427، جلد 9 و 10، چاپ بيروت آمده است و در مجمع البيان همچنان صد هزار فرشته است. م.

[2]. بخشى از آيه 30 سوره پنجاه و پنج. حديث ابن عباس در صفحه 202 جلد 9 و 10 تفسير مجمع البيان طبرسى ذيل همين آيه آمده است. م.