به آوارگى مى‌شود و ستم، به درگيرى و شمشير بر روى يك ديگر كشيدن مى‌انجامد.[1] پيامبر 6 فرموده‌اند: از ستم بر حذر باشيد كه دلهايتان را ويران مى‌كند.[2] و همان حضرت فرموده‌اند: محبوب‌ترين مردم، روز قيامت، در پيشگاه خداوند، كسى است كه امام عادل باشد و مجلس او از همگان به خداوند نزديك‌تر است. و مبغوض‌تر و سخت عذاب‌تر از همگان در پيشگاه خداوند، پيشواى ستمگر است.

و فرموده‌اند: هر كس صبح كند و همت به ستم بر كسى نبندد، گناهان كوچك او بخشيده مى‌شود.[3] شاعر چنين سروده است:

«براى هر فرماندهى و ولايتى ناچار عزل خواهد بود و گردش روزگار بستن و گشودن است و بهترين روشى كه در روزگاران براى والى باقى مى‌ماند، احسان و دادگرى است.»

مجلس هشتاد و پنجم در حفظ زبان و راستى و كناره‌گيرى از عيوب مردم‌

خداوند متعال در آيه 120 سوره نهم (توبه) فرموده است: «اى كسانى كه گرويده‌ايد! خدا را پرهيز كنيد و همراه راستگويان باشيد».

و در آيه 12 سوره چهل و نهم (حجرات) فرموده است: «اى كسانى كه گرويده‌ايد! اجتناب كنيد بسيارى از گمان را. به درستى كه بعضى از گمانها گناه است و عيب يك ديگر را جستجو، و برخى از برخى ديگر غيبت مكنيد. آيا يكى از شما دوست مى‌دارد كه بخورد گوشت مرده برادرش را؟» و در آيه 18 سوره پنجاهم (ق) فرموده است: «تلفظ نمى‌كند هيچ سخنى را مگر اينكه نزد او، نگهبانى است آماده.» و در آيه اول سوره 104 (همزة) فرموده است: «واى بر هر عيبگوى طعن- زننده.»

[1]. نهج البلاغه، چاپ مرحوم فيض الاسلام. م.

[2]. به نقل از صحيفة الرضا در بحار الانوار، ج 75، ص 315، آمده است. م.

[3]. اصول كافى، ج 2، ص 325، م.