و شما را يارى كرديم؟ فرمود: آرى، ولى برادران من آنانند كه پس از شما مى‌آيند.

همچون شما به من ايمان مى‌آورند و مرا همچون شما دوست مى‌دارند و همان گونه كه شما يارى داديد، يارى مى‌دهند و همان گونه كه شما مرا تصديق كرديد، آنها هم مرا تصديق مى‌كنند. اى كاش برادران خود را مى‌ديدم.[1]

مجلس سى و نهم در طهارت و ثواب آن‌

خداوند متعال در سوره مائده فرموده است «اى كسانى كه گرويده‌ايد، چون براى نماز برخيزيد، صورت و دستهاى خود را تا آرنج بشوييد ... تا آنجا كه مى‌فرمايد باشد كه شكر او بجا آوريد.»[2] امام باقر 7 فرموده است، پيامبر 6 روزى همراه ياران خويش نماز صبح گزاردند و سپس همراه اصحاب خود نشستند و با ايشان به گفتگو پرداختند، چون آفتاب طلوع كرد، ياران يكى پس از ديگرى رفتند تا آنكه دو تن باقى ماندند كه يكى از ايشان از انصار مدينه و ديگرى از قبيله ثقيف بود، پيامبر به آن دو فرمودند مى‌دانم شما را مسأله‌يى است كه مى‌خواهيد بپرسيد، اگر مى‌خواهيد پيش از آنكه از من بپرسيد مسأله شما را خودم بازگو كنم و اگر مى‌خواهيد خودتان طرح كنيد، گفتند:

اى رسول خدا! شما به ما از سؤال ما خبر بده كه موجب رفع بيشتر شبهه و كوردلى است و دورتر از هر شك و ترديد و ثابت‌كننده‌تر ايمان است، پيامبر 6 فرمودند:

اى برادر انصارى تو از قومى هستى كه همواره ايثار مى‌كنند، وانگهى تو شهرنشينى و اين مرد ثقفى، صحرانشين است. آيا اجازه مى‌دهى نخست پرسش او را طرح كنم؟

گفت: آرى و پيامبر 6 به آن مرد ثقفى فرمودند: اى برادر! تو آمده‌اى تا در باره وضوى نماز خود و ميزان ثواب آن بپرسى، اكنون بدان كه چون دست در آب برى و بسم الله الرحمن الرحيم بگويى، گناهانى كه دستهايت انجام داده است فرو مى‌ريزد و چون چهره خويش را بشويى، گناهانى كه چشمهايت با نگريستن ناروا فراهم آورده‌

[1]. اين مبحث لطيف را مرحوم علامه مجلسى از همين كتاب در بحار الانوار، ص 444، ج 22، چاپ جديد، آورده است. م.

[2]. آيه ششم سوره پنجم( مائده) و براى اطلاع بيشتر از روايات، به بحث مرحوم سيد هاشم بحرانى، تفسير برهان، ص 451، ج 1، مراجعه شود. م.