مقدمه مترجم‌

درست است كه قرآن كريم براى هدايت و تربيت بشر نازل شده و آيات قرآنى همواره هدفهاى تربيتى را دنبال مى‌كند ولى گاهى به مناسبتهايى توجه به بهداشت جسمى هم شده و كلياتى در اين زمينه در قرآن آمده است مانند آيه شريفه‌اى كه دستور رعايت تعادل در خوردن و آشاميدن را مى‌دهد: كُلُوا وَ اشْرَبُوا وَ لا تُسْرِفُوا و يا آيه‌اى كه از انسان مى‌خواهد كه به غذايى كه مى‌خورد درست بنگرد و در آن تحقيق كند: فَلْيَنْظُرِ الْإِنْسانُ إِلى‌ طَعامِهِ‌ و يا از برخى از ميوه‌ها و سبزيها نام مى‌برد.

همچنين پيشوايان اسلام كه هدف اصلى و اساسى آنها تعليم و تربيت افراد و آموزش مبانى عقيدتى و طرح ارزشهاى اخلاقى و انسانى براى جامعه بشرى بود، گاه گاهى به مناسبتهايى در مورد بهداشت و درمان و خواص بعضى از غذاها مطالبى بيان داشته‌اند كه قسمتهايى از آن در روايتهاى منقول از آن بزرگواران، هم اكنون در دست است و حتى كتابهايى تحت عنوان «طب النبى» و «طب الائمه» و «طب الصادق» و «طب الرضا» منسوب به آنان در اختيار ماست.

به خاطر همين اشارات و راهنماييهاى قرآن و حديث، مسلمانان تشويق شدند كه در باره طب و بهداشت و ساير علوم مادى تحقيق‌