(1) [144] 2- ... امام صادق 7 فرمود: اى بنده خدا! آنگاه كه نمازى واجب به جا آوردى، پس در وقت آن به جا آور همچون نماز بدرود گويى كه مى‌ترسد هيچ گاه به آن باز نگردد و نتواند نماز گزارد و پس آنگاه چشم بر سجده‌گاهت انداز. اگر بدانى در سمت راست و چپ تو چه كسى است، نماز خويش را نيكو به جا مى‌آورى و آگاه باش كه همانا تو در درگاه كسى هستى كه تو را مى‌بيند و تو او را نمى‌بينى.

(2) [145] 3- ... امام صادق 7 فرمود: نمازگزار را سه ويژگى باشد: چون به نماز ايستد نيكى‌ها از گستره آسمان بر سرش فرو بارد؛ فرشتگان او را از زير پاهايش تا گستره آسمان در برگيرند؛ و فرشته‌اى ندا برآورد: اى نمازگزار! اگر بدانى كه با كه مناجات مى‌كنى، هيچ گاه از او روى نگردانى و پيوسته نماز گزارى.

(3)

پاداش آن كس كه نماز صبح را در اوّل وقت به جا آورد

(4) [146] 1- ... اسحاق بن عمّار گويد: به امام صادق 7 عرض كردم: اى ابا عبد اللَّه! مرا از فضيلت‌مندترين وقت نماز صبح آگاه ساز. امام 7 فرمود: هنگام طلوع فجر؛ چرا كه خداوند فرازمند در قرآن مى‌فرمايد: إِنَّ قُرْآنَ الْفَجْرِ كانَ مَشْهُوداً [اسراء (17)، آيه 78] مراد اين است كه فرشتگان روز و فرشتگان شب نماز صبح را مى‌نگرند؛ پس چون بنده نماز صبح را هنگام طلوع فجر به جا آورد اين نماز دو بار براى او نوشته شود: هم فرشتگان شب آن را مى‌نويسند و هم فرشتگان صبح.