سپس پروردگارش او را برگزيد، و توبه‌اش را پذيرفت، و بر او لباس هدايت خاص درپوشاند.

گناهان‌

امام صادق 7 در قطعه‌اى بسيار زيبا و جالب كه صورت توبه نامه دارد، به گناهانى كه توبه از آنها واجب فورى و واجب اخلاقى و شرعى است، بدين صورت اشاره دارند، گناهانى كه اگر جبران نشود و با توبه‌ى حقيقى از صفحه‌ى پرونده زدوده نگردد، موجب عذاب الهى در روز جزا و اختلال در زندگى در عرصه‌گاه دنياست: ضايع كردن واجبات خداوند، و توقف از فرايض و تضييع حق پروردگار از قبيل نماز، زكات، روزه، جهاد، حج، عمره، وضوى كامل، غسل، عبادت شب، كثرت ذكر، كفاره‌ى قسم، استرجاع در مصيبت و روى گرداندن از حقايقى كه در به جا آوردنش از واجب و مستحب كوتاهى شده.

ارتكاب گناهان كبيره، روى آوردن به معاصى، انجام گناهان، كسب زشتيها، برخورد به شهوات، به عهده گرفتن خطا و خلاصه انجام هر معصيت به عمد و اشتباه، و در پنهان و آشكار.

ريختن خون به ناحق، عقوق والدين، قطع رحم، فرار از جبهه، تهمت به پاكدامن، خوردن مال يتيم به ظلم و ستم، شهادت دروغ، كتمان شهادت، دين فروشى به بهاى اندك، رباخوارى، خيانت، مال حرام، جادو، كهانت، فال بد زدن، شرك، ريا، دزدى، شرابخوارى، كم گذاشتن از كيل، خيانت و ظلم در ترازو دارى، كينه و دشمنى، دو رويى، پيمان شكنى، افترا زدن، مكر و حيله، شكستن تعهد در برابر اهل ذمه، قسم، غيبت، سخن چينى، بهتان، عيب جويى و خرده‌گيرى، بدگويى، لقب‌هاى بد دادن به اشخاص، آزار همسايه، ورود به خانه‌ى مردم بدون اجازه، فخر فروشى، كبر، اصرار بر گناه، روحيه‌ى‌