فرمود: «ازدواج كن.» و آن شخص ازدواج كرد و پس از مدتى وضع زندگى او رو به بهبودى نهاد.[1] در روايت ديگرى از پيامبراكرم 6 نقل است كه فرمود:

براى بهره‌مندى از رزق ازدواج كنيد؛ زيرا در زنان بركت است.[2]

4- 1. ارزش واسطه ازدواج شدن‌

مردان و زنان بى‌همسر خود را همسر دهيد، همچنين غلامان و كنيزان صالح و درستكارتان را؛ اگر فقير و تنگدست باشند، خداوند از فضل خود آنان را بى‌نياز مى‌سازد؛ خداوند گشايش‌دهنده و آگاه است.[3]

از اين آيه به روشنى استفاده مى‌شود كه يكى از وظايف اجتماعى مسلمانان اين است كه وسايل ازدواج جوانان را فراهم سازند و آنان را در اين مهم يارى نمايند.

امير مؤمنان 7، مى‌فرمايد:

برترين واسطه‌گرى‌ها واسطه‌گرى در امر ازدواج است.[4]

امام صادق 7 مى‌فرمايد:

كسى كه وسايل ازدواج را براى‌شخصى فراهم كند، روز قيامت مورد توجه خاص خداوند قرار مى‌گيرد.[5]

4- 2. شرايط همسر خوب‌

ازدواج مسئوليت بزرگ الهى، انسانى و اجتماعى است. ما در برابر نعمت‌هاى خداوند و همچنين در برابر جامعه و نسل‌هاى آينده و در برابر فرزندانى كه بعداً مى‌خواهيم به جامعه انسانى تحويل دهيم‌

[1] - جاءَ رجلٌ الى النبىِ فَشَكا اليه الحاجةَ فقال: تَزَوَّجْ فَتَزَوَّجَ فَوُسِّعَ عليه.( همان، حديث 2)؛ همچنين بنگريد به حديث 7- 3؛ نيز بنگريد به: محمدحسن نجفى، جواهر الكلام فى شرح شرائع الاسلام، ج 29، ص 9

[2] - تَزَوَّجُوا لِلرِّزقِ، فانَّ فيهِنَّ البَرَكَةَ.( محمدحسن نجفى، جواهر الكلام فى شرح شرائع الاسلام، ج 29، ص 10)

[3] - وَ أنْكِحُوا اْلأَيامى‌ مِنْكُمْ وَ الصّالِحينَ مِنْ عِبادِكُمْ وَ إمائِكُمْ إنْ يَكُونُوا فُقَراءَ يُغْنِهِمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَ اللَّهُ واسِعٌ عَليمٌ.( نور( 24): 32)

[4] - افضَلُ الشفاعات ان تَشْفَع بين اثنين فى نكاحٍ حتى يَجَمَعَ اللَّهُ بينهما.( محمد بن يعقوب كلينى، الفروع من الكافى، ج 5، ص 331، باب من سعى فى التزويج، حديث 1)

[5] - من زَوَّجَ عزباً كان مِمَّن يَنْظُرُ اللَّهُ عز و جل اليه يومَ القيامةِ.( همان، حديث 2. همچنين بنگريد به: محمدباقر مجلسى، بحار الانوار، ج 100، ابواب النكاح، باب 1، ص 218، حديث 8)