سبب دوّم: مكان دعا

الف- سرزمين عرفات‌

در خبر آمده است كه:

84- «انّ اللَّه سبحانه و تعالى يقول للملائكة في ذلك اليوم: يا ملائكتى الا ترون الى عبادى و امائى جاءوا من اطراف البلاد شعثاء غبراء أ تدرون ما يسألون؟

فيقولون: ربّنا انّهم يسألونك المغفرة فيقول: اشهدوا انّى قد غفرت لهم».

يعنى: «خداوند سبحان در اين روز به ملائكه مى‌گويد: اى فرشتگان من! آيا بندگان مرا نمى‌بينيد كه از سرزمينهاى مختلف آمده‌اند در حالى كه موهايشان پريشان است و گرد و غبار بر چهره‌شان نشسته؟ آيا مى‌دانيد اينان چه مى‌خواهند؟

ملائكه مى‌گويند: پروردگارا! اينان از تو آمرزش گناهانشان را مى‌طلبند. در اينجا خداوند متعال مى‌فرمايد: شاهد باشيد كه گناهانشان را آمرزيدم».

و نيز در روايت ديگر آمده است كه:

85- «انّ من الذّنوب ما لا يغفر الّا بعرفة و المشعر الحرام، قال اللَّه تعالى:

فَإِذا أَفَضْتُمْ مِنْ عَرَفاتٍ فَاذْكُرُوا اللَّهَ عِنْدَ الْمَشْعَرِ الْحَرامِ‌[1] و ليلة من ليالى الاحياء».

يعنى: «برخى از گناهان فقط در اين سه موقعيت بخشيده مى‌شوند:

- عرفات- مشعر الحرام، كه خداوند متعال فرمود: وقتى از عرفات كوچ كرديد،

[1] - سوره بقره، آيه 198.