«سعيد قماط» از «فضل» روايت كرده است كه گفت: به حضرت صادق- 7- عرض كردم: فدايت گردم! يك دعاى جامع به من بياموز فرمود:
662- «احمد اللَّه فانّه لا يبقى احد يصلّى
الّا دعا لك، يقول: سمع اللَّه لمن حمده»
. يعنى: «خداى را حمد كن كه در اين صورت، هر نمازگزارى برايت دعا
مىكند و مىگويد: خداوند بشنود سخن كسى را كه او را ستايش كند».
از پيامبر اكرم- 6- روايت شده است كه
فرمود:
663- «كلّ كلام لا يبدأ فيه بالحمد، فهو
اقطع
». يعنى: «هر سخنى كه با حمد الهى آغاز نگردد، مقطوع و بريده است».
«ابو مسعود» از حضرت صادق- 7- روايت كرده است كه فرمود:
664- «من قال اربع مرّات اذا اصبح: الحمد
للَّه ربّ العالمين، فقد ادّى شكر يومه، و من قالها اذا امسى فقد ادّى شكر ليلته».
يعنى: «هر كس كه هنگام دخول در صبح، چهار مرتبه بگويد «الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ»
شكر آن روز را انجام داده و هر كس هنگام دخول در شب آن را بگويد: