شيوه زندگى انبيا و اوليا (ع)

نظر كردن به شيوه زندگانى آن بزرگان، درسهاى عملى بسيار سودمندى دارد كه ذيلا مى‌آيد:

1- حضرت موسى (ع)

كسى كه خداوند متعال او را از ميان خلايق براى تكلّم با خود برگزيد، آنقدر لاغر بود كه آثار سبزى خوردن از پوست شكمش هويدا بود. وقتى از مصر به طرف شهر «مدين» خارج شد، پس از مدتى سبزى خوردن، از خداوند متعال، تقاضاى نان كرد كه قرآن كريم از قول آن حضرت مى‌فرمايد:

- رَبِّ إِنِّي لِما أَنْزَلْتَ إِلَيَّ مِنْ خَيْرٍ فَقِيرٌ[1].

يعنى: «پروردگارا! من به خيرى كه تو نازل فرمايى، محتاجم».

در روايت آمده است كه:

291- «روزى حضرت موسى- 7- عرضه داشت: پروردگارا! من گرسنه‌ام، خداوند متعال پاسخ داد: من خبر دارم كه تو گرسنه‌اى. گفت: پروردگارا! براى من غذايى برسان، فرمود: هر وقت كه خواسته باشم».

[1] - سوره قصص، آيه 24.