مبادا حيله شيطان در تو اثر كند و با زبانت بگويد: من در دنيا از
مباحات و نعم الهى استفاده مىكنم، واجبات را انجام مىدهم و حقوق را ادا
مىنمايم، خداوند هم مىفرمايد:
يعنى: «بگو چه كسى زينتهايى را كه خداوند براى بندگانش آفريده و روزى
پاك را، حرام كرده است؟».
بنا بر اين، از غذاهاى لذيذ، لباسهاى زيبا، مركبهاى فاخر، منزلهاى
آباد و قصرهاى بلند، بهره مىبرم، اين چيزها هم هرگز مانع پيشى گرفتن من به سوى
بهشت در ميان ساير مؤمنين نخواهد گرديد، بلكه بايد بدانى كه اين چنين سخنى از
افراد احمق و مغرور، صادر مىشود به چند دليل:
اوّل
- كسى كه به دنبال اضافه بر قوت لازم برود و در آن غرق گردد، از صفت
مذموم حرص نمىتواند به دور باشد و حتما مرتكب كارهايى مشتبه مىگردد و ورود در
مشتبهات موجب هلاكت حتمى است.
دوّم
- اگر بر فرض از حرص در امان بماند- كه نمىماند- از قساوت قلب و
تكبّر و امثال اينها چگونه مىتواند نجات يابد در حالى كه ذات اقدس الهى مىگويد: