تعريف دعا و ترغيب به آن «دعا يك معناى لغوى و يك معناى اصطلاحى
دارد».
در لغت به معناى «ندا و صدا زدن» است: «دعوت فلانا، يعنى: او را صدا
زدم». و در اصطلاح بدين معناست كه فرد پست و پايين، از فرد برتر و بالا، با حالت
خضوع و سرافكندگى، چيزى را طلب كند.
چون هدف و مقصود از نوشتن كتاب حاضر، اين است كه خواننده محترم نسبت
به دعا كردن، تشويق شود و به پروردگار و عطايايش حسن ظنّ پيدا كند لذا در اينجا
چند حديث، پيرامون همين موضوع ذكر مىكنيم: شيخ صدوق (ره) از ائمه اطهار- 7- روايت كرده كه فرمودند:
1- «من بلغه شيء من الخير فعمل به كان له من الثّواب ما بلغه و ان
لم يكن الامر كما نقل اليه»
. يعنى: «اگر به كسى خبر برسد كه مثلا فلان عمل، فلان مقدار ثواب
دارد و او آن را انجام بدهد، خداوند متعال همان مقدار ثواب را خواهد داد، اگر چه
در واقع اين چنين نباشد».
و نيز صفوان از امام صادق- 7- روايت كرده كه حضرت فرمود:
2- «من بلغه شيء من الخير فعمل به كان له اجر ذلك و ان كان رسول
اللَّه- 6- لم يقله».
يعنى: «اگر به كسى خبر برسد كه فلان كار چه مقدار ثواب دارد و بدان
عمل كند، پروردگار منّان همان ثواب را به او خواهد داد اگر چه پيامبر- 6-