من برخورد كرد و فرمود: اى فرزندم، جعفر! چون خداوند بنده‌اى را دوست دارد، او را به بهشت مى‌برد و از او به اندك عبادتى راضى است.»[1]

56- اغتنام فرصت‌ها

مكه و مدينه از جاذبه‌هاى بيشمارى برخوردارند.

حاجيان با اولين نگاه خود به گنبد سبز رسول خدا 6 يا قبرستان بقيع و باديدن كعبه در مكه مكرمه دگرگون شده، بى‌اختيار اشك از ديدگانشان جارى مى‌شود و چنين صحنه‌هايى در عرفات، مشعر، مِنا و ديگر اماكن مقدس اين دو شهر فراوان ديده مى‌شود. حاجى بايد چنين لحظاتى را غنيمت شمرده، از خداوند چيزى را طلب كند كه خير دنيا و آخرت او و وابستگانش در آن باشد.

آدمى گاهى دلش مى‌شكند و اشكش جارى مى‌شود و در آن حال از خداوند مى‌خواهد تا خانه كوچكش را به يك خانه بزرگ تبديل كند و يا آن كه به كسب و كارش رونق دهد و چه بسا حاجتش نيز برآورده شود ليكن فرصت مهمّى را از دست‌

[1] - كافى، ج 2، ص 86