براى او اجابت فرمودى براى من نيز اجابت فرمايى. و تو را به همان دعايى كه حضرت يوسف خواند مى‌خوانم، آن هنگام كه ميان او و خانواده‌اش جدايى انداختى و نيز در حالى كه در زندان بود، زيرا او تو را خواند و بنده تو بود، و من نيز بنده توام و تو را مى‌خوانم، و او بنده تو بود و از تو مسألت نمود و من نيز بنده توام و از تو درخواست مى‌نمايم، كه بر محمّد و آل محمّد درود فرستى و چنان كه براى او اجابت فرمودى براى من نيز اجابت فرمايى، و بر محمّد و آل محمّد درود فرست، و براى من چنين و چنان كن.

سپس حاجتت را ذكر مى‌كنى.[1]

دعاهاى مختلف حضرت يوسف 7‌

اينك مى‌گويم: شايد علّت عدم ذكر دعاى حضرت يوسف 7 اين بوده كه آن بزرگوار دعاهاى بسيارى در زندان نموده، چنان كه در روايتى آمده كه از حضرت صادق 7 در باره دعاى حضرت يوسف 7 پرسيده شد. فرمود:

«دعايش بسيار بود، ليكن وقتى زندان براى او سخت شد، به درگاه الهى سجده نمود و عرض كرد:

«اللّهمّ، إن كانت الذّنوب قد أخلقت وجهى عندك، فلن ترفع لى إليك صوتا، فأنا أتوجّه إليك بوجه الشّيخ يعقوب.»

- خداوندا، اگر گناهانم مرا در نزد تو بى‌آبرو نموده، و مانع آن شده كه صداى من به درگاه تو بالا رود، پس من به واسطه آبروى پيرمرد بزرگوار، حضرت يعقوب به سوى تو متوجّه مى‌شوم.

سپس امام صادق 7 گريست و فرمود: درود و رحمت خداوند بر حضرت يعقوب و يوسف عليهما السّلام. ولى من مى‌گويم:

«اللّهمّ، باللَّه و برسوله 6»

- خداوندا، با واسطه قرار دادن تو و رسولت، 6 به تو متوجّه مى‌شوم.

ناگفته نماند كه ديگر دعاى حضرت يوسف 7 در حديث ديگر افزون بر اين‌

[1] مصباح المتهجّد، ص 69، و 349( هر دو شبيه به متن است)