حرف، ثواب هزار كار نيك عطا مى‌شود، و هزار گناه او محو مى‌گردد. پس وقتى روز قيامت فرا رسيد، خداوند متعال يك صف از فرشتگان را برمى‌انگيزاند كه او را تا در بهشت بدرقه نمايند، و هنگامى كه داخل بهشت شد، هفتاد هزار فرشته به استقبال او مى‌آيند، كه با هر يك طبقى از نور است كه با دستمالى از استبرق‌[1] پوشيده شده، و در دست هر كدام كوزه‌اى از نور است كه در آن آب سلسبيل‌[2] است. پس وى از آن طبق خورده و از آن آب مى‌آشامد، و خشنودى خداوند بزرگتر است.» شايد برخى به محض اطّلاع از اين نماز بگويند: تاكنون ديده نشده كه كسى بعد از وفات نزد ميّت خود اين نماز را نزد او خوانده باشد.

جواب اين است كه اگر سنن و احكام و مستحبّ اسلام را در نظر آورى، مى‌بينى كه بيشتر آنها آثارش از بين رفته و انوارش خاموش گرديده است، و اين نماز نيز كه نسبت به انجام آن كوتاهى مى‌شود، نمونه‌اى است از امثال آن كه از بين رفته است.

و ما در بعضى از تصنيفات خود احاديثى چند پيرامون اين مطلب ذكر كرديم كه اگر حديثى در باره عبادتى به مكلّف برسد و وى بدان عمل كند، به سعادت آن دست مى‌يابد، اگر چه به آن صورت كه به او رسيده نباشد[3]، و اين به خاطر بزرگوارى خداوند- جلّ جلاله- و كرامت رسول خدا 6 مى‌باشد، و ما اين مطلب را به سند خود از محمّد بن يعقوب و ابن بابويه نقل نموديم.

هنگامى كه اين امور پايان يافت، هر كس از حاضران كه خواهان نزديكى جستن به خداوندگار روز جزاست، ميّت را زيارت مى‌نمايد.

كيفيّت زيارت قبور اموات‌

در روايتى محمّد بن مسلم مى‌گويد: به امام صادق 7 عرض كردم؟ آيا مردگان را زيارت كنيم؟ فرمود: بله. عرض كردم: آيا وقتى ما به زيارتشان مى‌رويم، آنان‌

[1] پارچه ابريشمى ضخيم.

[2] نام چشمه‌اى مخصوص در بهشت كه اولياى خدا از آن مى‌نوشند.

[3] به مقدّمه مؤلّف بزرگوار بر همين كتاب رجوع شود.