گرسنه و خائف از خدا باشد.[1]

امام صادق 7 وقتى سخن از گرسنگى كشيدن‌هاى پيامبر و سير نخوردن‌ها و اكتفا به نان جو كردن وى مى‌گفت، افزود: نمى‌گويم كه آن حضرت نداشت و نمى‌يافت كه بخورد! چرا كه او گاهى به يك نفر صد شتر جايزه داد و اگر مى‌خواست مى‌خورد، جبرئيل سه بار كليدهاى گنجينه‌هاى زمين را براى او آرود و او را در پذيرفتن آن مخيّر ساخت، بى‌آنكه از درجات اخروى حضرتش اندكى كاسته شود، اما باز هم آن حضرت نيازمندى و تواضع در پيشگاه خدا را ترجيح مى‌داد.[2]

كسى از امام صادق 7 پرسيد: آيا اين روايت صحيح است كه پيامبر اكرم 6 از نان گندم سير نخورد؟ فرمود: نه اصلًا نان گندم نمى‌خورد بلكه از نان جو آن قدر نخورد كه سير شود![3]

مقيّد نبودن آن حضرت به نوع خاصى از غذا جز اين قيد و شرط كه حلال باشد، نشانه ديگرى از اين وارستگى بود:

«كانَ رَسُولُ اللَّه يأكُلُ الأصنافَ مِنَ الطَّعامِ».[4]

پيامبر خدا هر نوع غذا را مى‌خورد.

[1] - سنن النبى، ص 160.

[2] - همان، ص 182.

[3] - همان، ص 162.

[4] - مكارم الاخلاق، ص 26.