از سمت چپ شروع مى‌كرد.[1]

گاهى بى‌آنكه جامه ديگرى بر تن كند روپوشى را بر اندام خود مى‌افكند و دو طرف آن را بين دو شانه خود گره مى‌زد و چه در خانه يا بيرون يا هنگام نماز بر جنازه‌ها، با همان حالت نماز مى‌گزارد. گاهى نيز در يك لباس گشاد نماز مى‌خواند. دو عدد جامه بُرد بافته شده داشت كه آن‌ها را تنها در حال نماز مى‌پوشيد، امّت خويش را به «نظافت» دستور مى‌داد و تشويق مى‌كرد.[2]

آن حضرت انجام كار را با دست راست و شروع از سمت راست را در همه كارهايش دوست داشت و نيز در پوشيدن جامه و كفش، در شانه كردن موى.[3]

لباسى كه مى‌خريد اگر آستين آن بيش از اندازه بود مقدار اضافى را مى‌بريد[4] و نمى‌گذاشت لبه آن را هم بدوزند و به همان حال مى‌پوشيد و مى‌فرمود: كار خيلى زودتر از اين هاست![5] و اين‌ها همه اين نكته را مى‌آموزد كه «جامه تقوا» و «پوشش عفاف» برترين لباس است و ارزش آدمى به جان پاك است نه جامه فاخر.

[1] - سنن النبى، ص 123.

[2] - همان، ص 126.

[3] - بحار الانوار، ج 16، ص 237.

[4] - همان، ص 278.

[5] - مكارم الاخلاق، ص 101.