بدگمانى به معناى سوء ظن، بدخيالى، خيال و انديشه بد داشتن درباره
كسى است. به عبارت ديگر، بدگمانى آن است كه انسان، درباره رفتار و گفتار ديگران،
افكار و خيالهاى ناروا كند و به آن ترتيب اثر دهد و آن خيال را، بصورت يك واقعيت
ببيند.
قلمرو بدگمانى عبارت است از: بدگمانى به خدا، بدگمانى به مردم،
بدگمانى به خود.
قسم اول از جمله اوصاف رذيله و گناهان بزرگ محسوب مىشود ودر اسلام
ازآن نكوهش شده است.
اسباب بدگمانى در مظنون عبارت است از: قرار گرفتن درمواضع تهمت،
همنشينى با افراد بد و شرور.
و در گمانه زن عبارت است از: ضعف و ناهنجارى درونى، شتابزدگى،
بىايمانى و پستى.
^ پرسش
1- بدگمانى را توضيح دهيد.
2- اقسام بدگمانى را بنويسيد.
3- بدگمانى به خدا را با ذكر يك حديث شرح دهيد.
4- يك آيه و يك روايت درباره نكوهش بدگمانى بنويسيد.