حسد، آرزوى از ميان رفتن نعمت، از ديگران است كه سزاوار داشتن آن
هستند و فرق غبطه با حسد در همين است كه غبطه آرزوى از ميان رفتن نعمت از ديگران
نيست، بلكه آرزوى داشتن نعمتهايى است كه ديگران دارند.
حسد، يكى از بيماريهاى روانى و پليدترين انحرافات اخلاقى است كه
اسلام آن را به شدّت مور نكوهش قرار داده، در آيات و روايات فراونى از آن به بدى ياد
كرده است.
زمينههاى حسادت و رشك بردن فراوان است كه از ميان آنها مىتوان از:
آلودگى باطن و كوردلى، دشمنى و كينه توزى، ترس بازماندن از مقصود،
تكبّر نام برد.
براى حسود نشانههايى است از جمله غيبت، چاپلوسى و شماتت، كينهتوزى،
ناراحتى از خوشى ديگران و دشمنى با نعمتهاى الهى.
^ پرسش
1- حسد را تعريف وفرق آن را با غبطه بيان كنيد.
2- دو آيه درباره نكوهش حسد بنويسيد.
3- دو حديث در نكوهش حسد ذكر كنيد.
4- سه زمينه از زمينههاى حسد را توضيح دهيد.
5- نشانههاى حسود را با استفاده از روايات بنويسيد.