درس چهلم: حسد (1

) معناى حسد

راغب اصفهانى درمعناى حسد مى‌نويسد:

«الْحَسَدُ تَمَنّى‌ زَوالِ نِعْمَةٍ مِنْ مُسْتَحِقٍّ لَها وَ رُبَّما كانَ فى‌ ذلِكَ سَعْىٌ فى‌ ازالَتِها»[1]

حسد آرزوى از بين رفتن نعمت از كسى است كه سزاوار داشتن آن است و بسا كه اين آرزو با كوشش دراز بين بردن آن همراه باشد.

فرق حسد و غبطه‌

هنگامى كه نعمتى به كسى مى‌رسد، انسان آرزو دارد، همان گونه كه ديگرى دارد،

[1] - مفردات، ص 118، دارالمعرفه، بيروت