1- دانشمندان:

حضرت على عليه السلام فرمود:

«لا تَحْقِرَنَّ عَبْداً اتاهُ اللَّهُ عِلْماً فَإِنَّ اللَّهَ لَمْ يُحَقِّرْهُ حينَ اتاهُ»[1]

مبادا بنده‌اى را كه خدا به او علمى داده، تحقير كنى، به درستى كه خداوند با دادن علم به او، او را تحقير نكرده است.

2- پيران:

امام صادق عليه السلام فرمود:

«لَيْسَ مِنَّا مَنْ لَمْ يُوَقِّ كَبيرَنا وَ يَرْحَمْ صَغيرَنا»[2]

كسى كه پيران ما را احترام نكند و بچّه‌هاى ما را مورد لطف قرار ندهد از ما نيست.

3- همسر:

پيامبر اكرم (ص) فرمود:

«زنى كه همسرش را آزار دهد، خدا نمازها و كارهاى نيك آن زن را نمى‌پذيرد، تا اينكه حق شوهرش را ادا كند و او را از خود خوشنود سازد، هر چند تمام روزها روزه باشد و بنده‌ها را آزاد كند و مال فراوان، صدقه بدهد، و اوّل كسى خواهد بود كه به جهنم داخل مى‌شود، سپس فرمود؛ هر مردى كه زن خود را آزار دهد، براى اوست، آنچه درباره زن گفته‌شد.»[3]

4- همسايه:

پيامبر اكرم (ص) فرمود:

«كسى كه همسايه‌اش را بيازارد و كسى كه همسايه‌اش از آزار او در امان نباشد، به بهشت نخواهد رفت.»[4]

همچنين در غزوه تبوك فرمود:

«هر كس به همسايه خود آزار رسانده، با ما نيايد.»[5]

[1] - بحار الانوار، ج 2، ص 44، بيروت

[2] - اصول كافى، ج 2، ص 132

[3] - وسايل الشيعه، ج 14، ص 116. ترجمه‌آزاد

[4] - مستدرك الوسائل، ج 2، ص 78

[5] - همان مدرك، ص 79