صلى‌الله عليه و آله به من فرمود:

اى ربيعه! تو هفت سال به من خدمت كردى، آيا حاجتى ازمن نمى‌خواهى؟

گفتم: يا رسول الله! به من مهلت بده، تا فكركنم، چون شب را، صبح كردم، نزد حضرت رفتم، فرمود: اى ربيعه حاجتت را بگو؟ گفتم:

از خدا مى‌خواهم كه مرا همراه تو، وارد بهشت كند.

رسول خدا (ص) فرمود: چه كسى اين را به تو تعليم داده؟ گفتم: يا رسول الله كسى به من تعليم نداده و لكن پيش خودم فكر كردم و گفتم: اگر مالى بخواهم، خواه ناخواه نابود مى‌شود واگر طول عمر يا اولاد بخواهم، (باز) عاقبتش مرگ است.

سپس رسول خدا (ص) ساعتى سرمباركش را پايين انداخته، بعد فرمود:

من اين كار را ميكنم، پس تو هم بازياد سجده كردن يارى‌ام كن.[1]

در دنباله بحث چند حديث از اميرمؤمنان على‌عليه‌السلام نقل مى‌كنيم:

«سَلُوا اللَّهَ الْعَفْوَ وَ الْعافِيَةَ وَ حُسْنَ التَّوْفيقَ»[2]

از خدا آمرزش گناهان، سلامت و حسن توفيق را بخواهيد.

«نَسْأَلُ اللَّهَ سُبْحانَهُ مَنازِلَ الشُّهَداءِ وَمَعايَشَةَ السُّعَداءِ وَمُرافَقَةَ الْانْبِياءِ وَالْابْرارِ»[3]

از خداى سبحان مرتبه شهيدان، زندگانى نيكبختان و رفاقت پيمبران و نيكوكاران را درخواست مى‌كنيم.

«هَبِ اللَّهُمَّ لَنارِضاكَ وَاغْنِنا عَنْ مَدِّالْايْدى‌ الى سِواكَ»[4]

[1] - همان مدرك، ص 264، به نقل بحارالانوار، ج 93، ص 327

[2] - شرح غررالحكم، آمدى، ج 4، ص 137، دانشگاه تهران

[3] - همان مدرك، ج 6، ص 189

[4] - همان مدرك، ص 212