«جوانان ننشينند كه گرد پيرى سر و روى آنان را سفيد كند. ما به پيرى
رسيدهايم و به مصايب و مشكلات آن واقفيم. شما تا جوان هستيد، مىتوانيد كارى
انجام دهيد، تا نيرو واراده جوانى داريد، مىتوانيد هواهاى نفسانى، مشتهيات دنيايى
و خواستههاى حيوانى را از خود دور سازيد، ولى اگر درجوانى به فكر اصلاح و ساختن
خود نباشيد ديگر در پيرى كار از كار گذشته است. تا جوانيد فكر كنيد، نگذاريد پير و
فرسوده شويد، قلب جوان لطيف و ملكوتى است، انگيزههاى فساد در آن، ضعيف مىباشد،
ليكن هر چه سن بالا رود، ريشه گناه، در قلب قويتر و محكمتر مىگردد، تا جايى كه
كندن آن از دل، ممكن نيست.»[1]
روش اخلاقى قرآن
براى حاكميت اخلاق نيكو در جامعه مىتوان به درمان بيماريهاى اخلاقى
پرداخت و نيز مى توان اقدام به بهداشت اخلاقى و پيشگيرى از پيدايش ناهنجاريهاى
اخلاقى كرد. روش قرآن اين است كه با تربيت دينى و رشد ايمان واعتقاد به خدا جلو
پيدايش رذايل اخلاقى را مىگيرد و به عبارت ديگر، روش قرآن بهداشت وپيگيرى روحى
واخلاقى است، نه آنكه اجازه دهد بيماريهاى اخلاقى پديد آيد و به درمان آن بپردازد،
البته اسلام براى زشتيهاى اخلاقى راه درمان را نيز نشان داده است؛ اما در آغاز
اقدام به جلوگيرى ازپيدايش و رشد ناهنجاريهاى اخلاقى مىكند و همواره پيشگيرى
آسانتر و بهتر از درمان بيمارى است.
«اسلام از آغاز دل انسان را با ايمان و عشق به خدا پر مىكند. نتيجه
ايمان به خدانيز جز اعمال و صفات نيكو نيست، پس روش قرآن بر اساس توحيد خالص و
كامل بنا شده است، توحيدى كه تنها در اسلام ديده مىشود و ضامن اسلام است».[2]
[1] - مبارزه با نفس يا جهاد اكبر، امام خمينى قدس سره،
ص 60- 61، مهر