در قيامت هيچ بنده‌اى قدم از قدم برنمى‌دارد، مگر اينكه از او سؤال مى‌شود:

عمرش را در چه كارى صرف نموده و جوانى‌اش را در چه راهى تمام كرده است.

على‌عليه‌السلام فرمود:

«شَيْئانِ لا يَعْرِفُ فَضْلَهُما الَّامَنْ فَقَدَهُما: الشَّبابُ وَالْعافِيَةُ»[1]

دو چيزاست كه قدر و قيمتشان را نمى‌شناسد، مگر كسى كه آن دو را از دست داده باشد، يكى جوانى و ديگرى تندرستى.

غنيمت شمردن فرصت جوانى‌

دوران جوانى يكى از فرصتهاى گرانبها در طول زندگى بشر است كه اگر بدرستى مورد استفاده قرار گيرد، پايه اساسى سعادت جوانان خواهد بود. از اين رو، بر نسل جوان، لازم است براى رسيدن به سعادت، اين فرصت گرانبها را مغتنم شمرده و در راه بهره‌بردارى صحيح از آن بكوشند. پيامبر اكرم (ص) فرمود:

«يا اباذَرٍّ! اغْتَنِمْ خَمْساً قَبْلَ الْخَمْسِ، شَبابَكَ قَبْلَ هَرَمِكَ وَ صِحَّتَكَ قَبْلَ سُقْمِكَ وَ غِناكَ قَبْلَ فَقْرِكَ و فَراغَكَ قَبْلَ شُغْلِكَ وَ حَيواتَكَ قَبْلَ مَوْتِكَ»[2]

اى ابوذر! پنج چيز را پيش از پنج چيز غنيمت بشمار، جوانى‌ات را قبل ازپيرى، سلامتت را قبل از بيمارى، بى نيازى‌ات را قبل از تهيدستى، فراغتت را قبل ازگرفتارى وزندگانى‌ات را قبل ازمرگ.

حضرت على عليه‌السلام فرمود:

[1] - شرح غرر الحكم، آمدى، ج 4، ص 183

[2] - جوان، فلسفى، ج 1، ص 60، به نقل از بحارالانوار، ج 17، ص 23