می‌دهد. بهترین قوانین اگر اجرا نشود ارزشی ندارد. بهترین نسخه اگر توسط مریض به کار گرفته نشود شفابخش نیست.

دروغ‌گو و سراب

امام سجاد 7: إِيَّاكَ وَ مُصَاحَبَةَ الْكَذَّابِ فَإِنَّهُ‌ بِمَنْزِلَةِ السَّرَابِ‌ يُقَرِّبُ لَكَ الْبَعِيدَ وَ يُبَاعِدُ لَكَ الْقَرِيب‌؛

از مصاحبت و هم‌نشینی با دروغ‌گو بپرهیز چراکه او همچون سراب است که دور را برایت نزدیک و نزدیک را برایت دور جلوه می‌دهد.[1]

شخص دروغ‌گو آن‌چنان شیرین‌زبانی و با کلمات بازی می‌کند که انسان گمان می‌کند حقیقت را بیان می‌کند و آن‌چنان جذاب صحبت می‌کند که دور را نزدیک و نزدیک را دور جلوه می‌دهد. همانند سراب که هیچی و پوچی را نشان می‌دهد.

با ما کج و با خود کج و با خلق خدا کج آخر قدمی راست بیا، ای همه‌جا کج[2]

شرور و شمشیر

امام علی 7: إِيَّاكَ وَ مُصَاحَبَةَ الشَّرِيرِ، فَإِنَّهُ‌ كَالسَّيْفِ‌ الْمَسْلُولِ، يَحْسُنُ مَنْظَرُهُ وَ يَقْبُحُ أَثَرُهُ؛

از مصاحبت و هم‌نشینی با انسان شرور بپرهیز، زیرا او همچون شمشیر برهنه (شمشیری که از غلاف کشیده شده است) است که ظاهرش زیباست ولی نتیجه‌ای شوم به دنبال دارد.[3]

[1]. الکافی، ج ۲، ص ۳۷۶.

[2]. امثال‌وحکم دهخدا، ج 1، ص 369.

[3]. بِحارالأنوار، ج ۷۱، ص ۱۹۸.