تک‌روی و گرگ

امام علی 7: إيّاكُم‌ وَ الفُرقَةَ فَإنَّ‌ الشّاذَّ عَن أهلِ الحَقِّ لِلشِّيطانِ كَما أنَّ الشَّاذَّ مِنَ الغَنَمِ لِلذِّئبِ‌؛

حذر می‌دهم شمارا از جدا شدن (و تک‌روی)، پس همانا شخص جداشده از اهل حق نصیب شیطان است همچنان که گوسفند جداشده (از گله) نصیب گرگ می‌شود.[1]

اجتماع مؤمنان زمینه‌ساز همفکری و همدلی آنان و قوت قلب ایمان آن‌هاست. مراقبت از یکدیگر و تواصی به‌خوبی ها و ترک بدی‌ها در این اجتماعات شکل می‌گیرد کسی که تک‌روی کند و خود را از این اجتماع و فوائد آن محروم نماید زمینه نفوذ شیطان در خود را هموار کرده است.

انفاق و ساقه گندم

قرآن کریم: مَثَلُ الَّذينَ يُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمْ في‌ سَبيلِ اللَّهِ كَمَثَلِ حَبَّةٍ أَنْبَتَتْ سَبْعَ سَنابِلَ في‌ كُلِّ سُنْبُلَةٍ مِائَةُ حَبَّةٍ وَ اللَّهُ يُضاعِفُ لِمَنْ يَشاءُ وَ اللَّهُ واسِعٌ عَليمٌ؛

مثل آنان که مالشان را درراه خدا انفاق می‌کنند به‌مانند دانه‌ای است که از آن هفت خوشه بروید و در هر خوشه صد دانه باشد و خداوند از این مقدار نیز برای هر که خواهد بیفزاید و خدا را رحمت بی‌منتهاست و (به همه‌چیز) داناست.[2]

در دفتر حساب‌وکتاب الهی، شمارش پاداش انفاق را کسی جز خالق بشر نمی‌داند. اوست که روزی می‌دهد و اوست که دوست دارد به انفاق کننده چنین لطفی کند. اوست که کاهی را کوهی می‌بخشد؛ و دریای رحمت و مهربانی او بی‌پایان و بی‌نهایت است.

[1]. غررالحکم، ح ۲۷۴۷.

[2]. بقره/261.